انواع ایمپلنت و روش قرارگیری آن‌ها

برای کاشت انواع ایمپلنت های دندانی، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. ایمپلنت‌های دندانی پایه‌های کوچکی هستند که به فک شما متصل می‌شوند و بر روی ریشه دندان قرار می‌گیرند. آن‌ها از طریق یک اتصال دهنده به دندان های جایگزین جدید پیوند برقرار می‌کنند. ایمپلنت های دندانی معمولا از تیتانیوم ساخته شده اند. انواع ایمپلنت های دندانی و روش های مختلف وجود دارد. دندانپزشک برای انتخاب بهترین گزینه به شما کمک می‌کند.

انواع ایمپلنت دندانی

ایمپلنت های دندانی می توانند جایگزین یک دندان یا تعداد بیشتری از دندان ها شوند. در اینجا انتخاب گزینه دست شما است.

ایمپلنت تک دندانی

اگر یک دندان دارید که نیاز به تعویض دارد، دندانپزشک شما یک ایمپلنت تک دندانی انجام می دهد و سپس یک دندان یا تاج جایگزین را روی آن قرار می دهد.

ایمپلنت چند دندانی

اگر چند دندان از دست رفته باشد، دندانپزشک ممکن است یک ایمپلنت چند دندانی با دندان‌های جایگزین سفارشی انجام دهد. در مواردی اگر هیچ دندانی ندارید، دندانپزشک ممکن است ایمپلنت کل دهان را انجام دهد.

انواع پایه ایمپلنت دندان

رایج ترین انواع ایمپلنت های دندانی، ایمپلنت های اندوستال و ساب پریوستال هستند. تفاوت اصلی آن‌ها در چگونگی اتصال به استخوان فک شما است:

اندوستال

این نوع از ایمپلنت ها در استخوان فک قرار می گیرند. به طور معمول از تیتانیوم ساخته شده و شبیه پیچ های کوچک هستند، آنها رایج ترین انواع ایمپلنت هستند. اگر از قبل پروتز یا بریج دارید، دندانپزشک ممکن است ایمپلنت اندوستال را توصیه کند.

ساب پریوستال

ایمپلنت های دندانی ساب پریوستال در زیر لثه ولی بر روی استخوان فک و یا در بالای آن قرار می گیرند. استفاده از این نوع ایمپلنت در بیمارانی دیده می‌شود که استخوان فک طبیعی به اندازه کافی سالم ندارند و نمی‌توانند یا نمی‌خواهند جهت بازسازی آن عمل بزرگ کردن استخوان را انجام دهند.

تکنیک های جایگزین انواع ایمپلنت دندان

بسته به سلامت استخوان فک و نیازهای خاص شما، دندانپزشک ایمپلنت دندان شما ممکن است علاوه بر روش سنتی کاشت دندان چند مرحله ای، برخی از گزینه های درمانی جایگزین را پیشنهاد دهد. این گزینه‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

تقویت استخوان

این نوع شامل بازسازی استخوان در فک شما می شود، زمانی که در غیر این صورت قادر به پشتیبانی از ایمپلنت نیست. تحقیقات نشان می دهد که استفاده از مواد افزودنی استخوان و فاکتورهای رشد برای تقویت استخوان به طور کلی بهترین نتایج را به دست می آورد.

لیفت سینوس

که به آن تقویت سینوس یا بلند کردن سینوس نیز گفته می شود، در مواردی که استخوان طبیعی به دلیل از دست دادن دندان های پشتی بالایی تحلیل رفته است، استخوان زیر سینوس اضافه می شود.

گسترش پشته

اگر فک شما به اندازه کافی پهن نیست که بتواند انواع ایمپلنت های دندانی را پشتیبانی کند، مواد پیوند استخوان را می توان به یک برجستگی کوچک یا فضایی که در امتداد بالای فک ایجاد می شود اضافه کرد.

ایمپلنت های دندانی فوری

ایمپلنت‌های دندانی فوری امکان قرار دادن یک دندان موقت را در همان جلسه قرار دادن ایمپلنت دندانی برای شما فراهم می‌کنند. اگر شما به اندازه کافی استخوان طبیعی و ایمپلنت ایمن دارید تا از قرار دادن و فشار فوری روی دندان موقت جدید پشتیبانی کند، این روش ممکن است گزینه خوبی باشد.

مینی ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های باریک یا با قطر کوچک نیز نامیده می شوند. آن‌ها از طریق تکنیک های کمتر تهاجمی روی دندان قرار می گیرند و عمدتاً برای تثبیت دندان مصنوعی تحتانی استفاده می شوند. در صورتی که از دست دادن استخوان زیاد و محدودیت استخوان فک مشاهده شود، ممکن است پزشک شما مینی ایمپلنت دندان را توصیه کند. آن‌ها همچنین ممکن است در صورت داشتن دندان مصنوعی لق، مینی ایمپلنت را توصیه کنند. این نوع از ایمپلنت‌ها کمک می‌کنند تا هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن، لیز نخورند.

تصویربرداری سه بعدی جهت استفاده از انواع ایمپلنت

تصویربرداری دیجیتال سه بعدی پیشرفته و نرم افزار برنامه ریزی جراحی ایمپلنت، روش های ایمپلنت را سریع تر و قابل پیش بینی تر کرده است. دندانپزشک از این ابزارها برای تحلیل و بررسی آناتومی فک و تعیین بهترین مکان جهت کاشت ایمپلنت دندان قبل از جراحی استفاده می‌کند. این روش باعث صرفه جویی در زمان و هزینه می شود و زمان بهبودی را کوتاه می کند.